Уйдах завгүй оюутан цаг минь баяртай... баяртай...

Баяртай... миний амьдралын 4 жил оюутан сайхан цаг минь байлаа. Хожим байнга дурсан санах, санагалзах тэр л өдрүүд надаас холдон явсныг ухаараад л тэмдэглэл бичээд суун. Ажил амьдрал одоо л эхэлж байна даа... гэж хөнгөн гуниг төрүүлэн, өнгөрөн одсон тэр л нандин үеүдийгээ дурсан санан суухаас. Хожим амьдралаас явахдаа бүүр их гуниглах болов уу? мэдэхгүй юмдаа. 4 жил суралцаад нэгэн насны амьдралынхаа турш нөхөрлөх сайхан найзууд, 40 жил хоолоо олж идэх мэргэжилийг эзэмшин гарчээ. Элдэв цол гуншин үүрч хэн нэгэн шиг энгэрээ дүүргээгүй ч хоосонгүй, муугаар дуудуулан хэн нэгний нүдний гэм бололгүй үдсэн хөгжилтэй хөөртэй, баяртай гунигтай дурсамжтай үе минь...Би чамд хайртай...

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Заавал уншаад үзээрэй, бодол санаа, сэтгэл санаа чинь шууд цэлмэнэ гэж мэд...

Хичээл дээрээ бичиж байсан эссэ...

Нөхрийн хэрэг бүтвэл өөрийн хэрэг бүтнэ